zdjęcia tworzące 5*2 to rodzaj gry interpretacyjnej, który w tym wypadku dzieli się na pięć etapów.  mimo tego, że dyptyk to nie zawsze sprzyjająca forma do prezentacji fotografii tutaj zostaje użyta świadomie. zastosowanie dualistycznej konstrukcji pozwala pokazać, jak za pomocą wyobraźni można odnajdywać skojarzenia i przeciwieństwa ukryte pod warstwą dosłowności obrazu, które często w pierwszym momencie są niezauważalne. klamra spinająca zestaw, mimo że umowna jest zauważalna, choć nie zawsze od pierwszego spojrzenia. w zależności od zaangażowania w grę interpretacyjną można odnaleźć dużo więcej w przedstawionych obrazach, niż treści jakie mówią same z siebie

materiał, który posłużył do stworzenia 5*2 powstawał w różnych miejscach i w sporych odstępach czasu, a nigdy wcześniej nie występował w takim zbiorze. część ze zdjęć tworzyła zestawy mówiące o konkretnym wydarzeniu, np. o pracy w fabryce papieru, o czyszczeniu pociągów podmiejskich z graffiti, czy też o działalności orkiestry górniczej. pozostałe to tzw. „jedynki”, czyli przypadkowo wykonane pojedyncze fotografie.